Van 't Harde Pad Weimaraners

Maddy en Blaine

 

Veldwerk

De eerste schreden

Toen June in april 7 maanden was zijn we een keer naar het oude floriade terrein gegaan, samen met Jeska en Darcy. Om June kennis te laten maken met Fazanten. En die waren er. Jeska en Darcy waren geregeld weg en June had het druk om van Darcy en dan weer naar Jeska te rennen. Ondertussen zagen wij best een paar fazanten wegvliegen. Die ervaring kreeg ze toch mee. Al had ze geen idee waar die andere twee nu zo druk mee bezig waren. Het was alleen jammer dat je er weinig van kon zien, omdat er veel bomen zijn. Wel was er een mooi open stuk en de fazanten zag je op afstand lopen. Helaas was dit verboden terrein voor honden. De natuurlijke jachtaanleg vinden we heel belangrijk, het is niet voor niets een voorstaande hond. In het najaar van 2007 merkte ik wel verandering bij June, ze ging veel verder bij me vandaan en ze ging gewoon meer bewuster op zoek naar wild, vond dit spelletje ook leuk.

En dat wild in de duinen, is voornamelijk konijn. Fazanten en patrijzen zijn er vrijwel niet meer. Wel herinner ik mij dat June bezig was in een bosje en ineens vloog er een fazant op, ze is bewust bezig geweest met de geur van fazant. ik keek eigenlijk alleen maar heel verbouwereerd naar boven. Stom want ik had juist nu aandacht aan June moeten geven. Voorstaan hebben we haar niet geleerd. De eerste keer dat June echt heel mooi voorstond was in de duinen, in het voorjaar van 2008 op patrijs. Het was alleen ver weg en we konden er niet op tijd bij zijn, maar het was wel prachtig, ze heeft het helemaal zelf gevonden, in een open stuk duin in het Langeveld. Dit was meteen de laatste keer dat we een Patrijs en Fazant gezien hebben in de duinen.

Trainen

Goeie tip!


Ik vond het nu tijd worden voor het serieuzer werk en ik moest echt beter op zoek gaan naar fazanten. Van Els Theel kregen we een tip waar veel fazanten waren. In oktober 2009 zijn we daar geweest, samen met Darcy en Wil en er zaten best een paar fazanten. Ik ben ik er nog een keer geweest, gewoon om te wandelen samen met een zusje van June, Isa, en haar baasje. En toen zag ik voor het eerst dat June zelf een fazant vond, jippie! Helemaal blij.

De sprong wagen

Begin januari 2008 bedacht ik mij dat het toch wel een keer tijd werd om mee te doen met de aanlegproef veldwerk. Normaal altijd in augustus dus tijd genoeg. Het was ook een beetje uitstel van executie, want ik vond het ook spannend. Het is voor mij de eerste keer is dat ik een hond van ons voorjaag. Wil heeft altijd met onze honden getraind en gewerkt. Hij heeft met 3 Weimaraners aan veel wedstrijden in binnen- en buitenland meegedaan. Ik ben veel mee geweest naar wedstrijden, maar om zelf in het veld te staan is toch wat anders. Afijn ik keek op de Weimaraner site of er al iets bekend was over de aanlegproef. Ik schrok me rot, want ik las dat de proef al 1 maart was. Ik wist niet beter of het was in augustus, dit was altijd zo. Oeps! Werk aan de winkel.                                                                                 

Waar is de fazant

Dus weer op zoek naar fazanten en dat vergt meestal veel tijd, omdat het vaak ver en veel rijden is. Ik ben met Wil en Darcy nog een keer in Hitland geweest, op aanraden van Marrie Terlouw de eigenaar van Dido, het barstte er inderdaad van de fazanten, maar ze vlogen allemaal hoog de bomen in. Ik denk nu toch wel dat June begon te begrijpen dat het erg spannende vogels waren.

Pech

Ook gingen ze beiden luid op spoor achter de hazen aan. We konden alleen maar hopen dat ze weer goed terug zouden komen en gelukkig dit gebeurde ook. Ze hadden echt een wereld ochtend! Helaas bleek thuis dat June na het slapen erg mank liep en haar teen werd ook dikker. De volgende dag vertelde de dierenarts dat de teen gekneusd was en we moesten 10 dagen rustig aan doen en June dus aan de riem uitlaten. Dat viel niet mee, voor ons drukte-makertje. En het was even een streep door de rekening wat fazanten werk betreft

Succes

Eind januari zijn we nog een keer samen naar een veld geweest en het kwartje begon te vallen. De wind kwam ineens van een andere kant, June pikte die wind heel mooi op, trok aan en STOND. Voor het eerst, prachtig was het. Daarna ben ik nog een paar keer alleen geweest en het ging echt steeds beter. Ze begon er steeds meer lol in te krijgen. Lol had ze al en rennen deed ze ook onophoudelijk, maar ze ging nu meer op zoek naar de fazanten. Ze rende nu met een doel. Op de fazanten lopen en voorstaan, echt prachtig. Ik heb haar eigenlijk zelf haar gang laten gaan en vertrouwde op haar eigen jachtverstand.

 Ik dacht altijd maar: June zal het vele malen beter weten dan ik. Ik heb wel geprobeerd om haar een patroon te laten lopen, maar dat plan liet ik al snel varen. Ik moest dan teveel fluiten, dit bracht te veel onrust naar mijn idee en daar werd June ook alleen maar onzeker van. Dus ik hield de fluit in mijn zak. Het nadeel is wel - al vinden andere voorjagers het een groot voordeel - dat ze erg zelfstandig te werk gaat, ze heeft mij niet zo erg nodig. Wel als ze aantrekt, dan zoekt ze duidelijk contact. Als ze voorstond en ze had succes, dan prees ik haar helemaal de hemel in. Ze is dan de geweldigste hond op heel de wereld.

Voorjaar 2008

1 maart 2008 was het zover, de aanlegproef WSH in Rhoon. Tomtom ingesteld, ruim op tijd vertrek ik van huis. Ik heb nogal de neiging om te laat weg te gaan en wilde hier verandering inbrengen. De reis ging goed, maar het laatste stuk ging toch mis. Ook de Tomtom wist het niet meer of ik heb een aanwijzing verkeerd opgevolgd, net op tijd kwam ik aan met June. De leiding was in handen van Willem Alsemgeest en de veldbegeleiding werd begeleid door Marjolein van Eijck, Roel Kamman en Dolf  de Snoo. Het jachtterrein is o.a. van Dolf en het was geweldig dat de vereniging hier gebruik van mocht maken. Helaas moest ik mijn zenuwen lang in bedwang houden, want ik was pas laat aan de beurt. Er gingen steeds kleine groepjes weg, omdat het wild in het veld niet te veel verstoord mocht worden. Ik was pas 's middags aan de beurt, samen met een fransman, hij had een langhaar. Lees verder.

Net op tijd                                                           Steenbergen

We kregen de smaak te pakken, vooral omdat de aanlegproef zo goed ging en omdat de keurmeesters zo vol lof waren. Maar nu was ik door mijn voorzichtigheid wel te laat met inschrijvingen. Toen kreeg ik een tip van Marjolein van Eijck. Ze had gehoord dat er nog plek was in Hoofdplaat, een jeugdveldwedstrijd bij de Grote Münsterlander Vereniging. Lees verder.
 

Ook kon ik me nog inschrijven voor de jeugdveldwedstrijd te Steenbergen georganiseerd door de Weimaraner Vereniging. Keurmeester was de heer Companje. Er waren weer veel bekenden, die ik al op  eerdere wedstrijden had gezien. Het was een wedstrijd in de novice- en de jeugdklas. Het was wel de laatste wedstrijd van het seizoen en die week ervoor was het warm geweest. De fazanten en patrijzen waren nu zo ver dat zij gingen broeden, daardoor werd het extra moeilijk voor de hondjes. Wat een hazen waren er, niet normaal. Een feest voor de honden, maar dit was niet de bedoeling. Lees meer.

Najaar 2008

In de zomer trainde June en ik verder met veldwerk. Uiteraard na het broedseizoen en nadat de kleine fazantjes een respectabele leeftijd hadden bereikt waarop zij zichzelf konden redden. We rainden op mijn eigen manier, ik weet geen andere en heb ook geen andere mogelijkheden. Ik moest me nu gaan voorbereiden op het najaarsseizoen, en dat is het werk in de bieten, slik. Ik mis gewoon trainingsmogelijkheden - dit is het aloude verhaal - ik kon niet in de bieten trainen. Ik had best gebieden waar zat fazanten zaten, maar vaak zijn het steeds dezelfde gebieden. Ik heb ook andere gebieden uitgeprobeerd, dit betekende veel kilometers rijden

Toch in de bieten

Op de site van de Grote Münsterlander Vereniging las ik dat er een trainingsdag in de bieten georganiseerd werd, onderleiding van een veldwerk-keurmeester. Hier moest ik natuurlijk gebruik van maken, nu kreeg June toch de kans om tenminste 1 keer in de bieten te lopen voordat het seizoen begon. De tijd vloog weer voorbij, voordat ik het wist was het veldwerkseizoen weer begonnen. Lees verder.

Voorjaar 2009

Tijd  voor de voorjaarswedstrijden. Maar de jeugdklas is voorbij voor June, het wordt nu open klas. Ja, dat is slikken, want June is echt nog niet klaar voor de open klas. Ik twijfelde echt, maar heel toevallig kwam ik Marjolein van Eijck tegen bij Hubertus. Zij was bij Hubertus voor het schieten, hier is tevens een schietterrein.

"Heb je al ingeschreven?" 

Zij en Roel zijn bezig met hun jachtbrevet. "En", vroeg Marjolein, "heb je al voor de wedstrijden ingeschreven"? Ik antwoordde dat ik twijfelde en waarom dat zo was. "Niet twijfelen", zei Marjolein, “gewoon inschrijven”, "het is een goede ervaring". lees verder.  

Najaar 2009

In augustus ging het weer kriebelen, en gaan we weer trainen. Weer heb ik niet in de bieten getraind, maar nu was het ook mijn eigen schuld. Ik had een aanbod gekregen om in de bieten te trainen. Ik had er geen gebruik van gemaakt, te druk, te ver rijden en ik had al zo ver gereden. En later kwam de spijt, afijn de vertrouwde veldjes dan maar. Vaak vroeg op, één keer waren we heel vroeg op de plaats van bestemming en zagen we vreemde figuren in hun auto op de top van de heuvel van óns fazanten terrein. Toen besefte ik pas dat het wel een heel eenzaam plekje was.

 Ach dacht ik dan zwaai ik wel met mijn pistool, alarmpistool, maar dat weten zij niet. Tuurlijk zou mijn hondje me verdedigen, ze kon flink te keer gaan, niemand kwam bij me in de buurt. Al weet je het natuurlijk nooit als er echt iets naars gebeurd. De mannen in de auto keken me nog aan en probeerde te zien wat er verder nog in de auto zat. Gelukkig reden ze gewoon weg. June werd ook nog loops, half augustus en dit maakte de trainingen weer ingewikkeld. De optie is dan om echt heel vroeg te trainen, dan zijn er nog geen andere honden. Afijn de veldwedstrijden want daar ging het om.

De eerste wedstrijd kwam te vroeg

jammer want die werd voor het eerst door de Bracco Vereniging georganiseerd en daar had ik graag bij willen zijn. Ook wilde ik nog naar een KNJV-proef in Leiden, maar ook dat ging niet door de loopsheid. Ik heb erg getwijfeld over het inschrijven, werd het de KNJV-proef of gewoon de veldwedstrijd, ik heb gekozen voor de…....  lees verder. 

Voorjaar 2010

Ik heb me maar voor 1 wedstrijd ingeschreven. Lees verder

 


Info